Η διεθνής έρευνα της εταιρείας McKinsey που δημοσίευσαν ΤΑ ΝΕΑ έδειξε ότι οι δεξιότητες αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλίνουν από τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας.Αυτό δεν είναι κάτι που δεν περιμέναμε φυσικά, καθώς είναι συχνό το φαινόμενο να ακούς νέους με πτυχία που παραμένουν άνεργοι. Για αυτό το γεγονός δεν φταίει μόνο η κρίση, αλλά και πολλά άλλα όπως ο ελλιπής επαγγελματικός προσανατολισμός στο Λύκειο, η απαξίωση των τεχνικών επαγγελμάτων, η σχεδόν ανύπαρκτη επαφή των πανεπιστημιακών οργανισμών με την αγορά εργασίας, η προκατάληψη κάποιων εργοδοτών, η απουσία πρακτικής εξάσκησης ακόμη και κατά τη διάρκεια των σπουδών και σε ένα μικρό κομμάτι, η μη ευελιξία των ενδιαφερομένων.
ΤΑ ΝΕΑ δημοσιεύουν πως: «Εκπαιδευτικοί και εργοδότες στην Ελλάδα ζουν σε... διαφορετικούς πλανήτες», επισημαίνει διεθνής έρευνα της εταιρείας συμβούλων McKinsey, καθώς οι δεξιότητες των πανεπιστημιακών αποφοίτων αποκλίνουν από τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας, γεγονός που αποτελεί και μια από τις βασικές αιτίες που έξι στους δέκα νέους στη χώρα μας είναι άνεργοι.
Όταν ένας στους δύο εργοδότες λοιπόν ισχυρίζεται πως δεν μπορεί να βρει προσωπικό με τις απαιτούμενες δεξιότητες, γεγονός ευρωπαϊκό και όχι μόνο ελληνικό (απλώς στην Ελλάδα είναι πιο έντονο), σημαίνει πως κάτι λειτουργεί λάθος στο γρανάζι του συστήματος – κάτι ακόμη δηλαδή λειτουργεί λάθος ανάμεσα στα τόσα που λειτουργούν λάθος. Και καθώς πάντα, το πρόβλημα πρέπει να το εξετάσεις από τη βάση του, εν τη γενέσει του δηλαδή για να μπορέσεις να το καταπολεμήσεις, πρέπει σίγουρα να εστιάσουμε το βλέμμα μας στο Λύκειο και την παιδεία. Είναι να απορεί κανείς πώς τόσοι άνθρωποι, τόσα χρόνια δεν έχουν καταλάβει πως ο σοβαρός, σωστός και μακροχρόνιος επαγγελματικός προσανατολισμός, όχι μόνο θα βοηθήσει τα παιδιά να περιορίσουν τέλος πάντων, στον ελάχιστο βαθμό την πιθανότητα λάθους επιλογής σπουδών, αλλά θα εξυγιάνει και την αγορά εργασίας που πολύ πιο εύκολα θα διαμορφωθεί δίκαια και αποτελεσματικά. Δεν θεωρώ άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι τα ποικίλα σεμινάρια που διοργανώνονται έχουν προσέλευση από ανθρώπους μορφωμένους που αναζητούν αυτό το «επιπλέον» που θα τους χρησιμεύσει πρακτικά στην αληθινή αγορά εργασίας. Παράλληλα, θα έπρεπε το ίδιο το σχολείο να προβλέπει ώρες, έστω και εξωσχολικές, με διαλέξεις από ειδικούς της αγοράς που θα αναφέρονται σε εμπειρικά δεδομένα ώστε οι μαθητές του Λυκείου να έχουν κάποια πρώτη εικόνα του τι θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον.
ΤΑ ΝΕΑ: Οπως αναφέρει η McKinsey, μόνο... ένας στους δέκα Έλληνες έως 24 ετών (δηλαδή 13%, το υψηλότερο ποσοστό) λαμβάνει κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο λύκειο επαρκή πληροφόρηση επαγγελματικού προσανατολισμού, προτού επιλέξει ποιο επάγγελμα θέλει να ακολουθήσει καθώς και ποιες ικανότητες χρειάζονται γι' αυτό.
Κάπως έτσι, συνεχίζεται η ιστορία και στα Πανεπιστήμια, αφού οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί δεν φροντίζουν να είναι σε επαφή με την αγορά εργασίας – μια έλλειψη επικοινωνίας πραγματικά καταστροφική αφού η πρακτική εξάσκηση αυξάνει κατά 60% (!) την πιθανότητα εύρεσης εργασίας.
Εννοείται, πως παρ' όλα αυτά, η ακαδημαϊκή μόρφωση και όχι η τεχνική εκπαίδευση, χαίρει εκτίμησης στη χώρα μας. Και φυσικά δεν λέει κανείς το αντίθετο: οι σπουδές, σε κάθε περίπτωση, είναι το πιο δυνατό όπλο. Όμως, είναι καιρός να τις συνδυάσουμε με τον ρεαλισμό και τη γνώση της αγοράς, να γνωρίζουμε σε τι θα μας χρησιμεύσουν και να μην μένουμε προσκολλημένοι στην ιδέα και μόνο της επιτυχίας απόκτησης ενός πτυχίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου